مثنوی زندگی ام
یک بیت، بیشتر نداشت.
منتظر باران نگاهت .
گُم شدم،
بغضم را بشکن،
دستم رابگیر و
پیدایم کن .
هر روزم را بدون تو ،
با یاد بودنت، سَر می کنم.
